29 de diciembre de 2011

Song for Evangeline - Pájaro Sunrise

Alguien me pidió que dejara una recopilación de los mejores discos o canciones del año. No soy muy amigo de estas listas, porque siempre me olvido de muchas, e incluyo alguna de años pasados. Pensaba hacerlo hoy, con las canciones o discos de habla inglesa. Tenía claro que Old Goodbyes de Pájaro Sunrise, estaría entre los 3 mejores discos del año y Song for evangeline es una de mis canciones preferidas de este 2011. Pero tras la triste noticia anunciada hoy por Yuri Méndez (aquí la dejo), dejaré la lista para otro día (quizás inicios de 2012), y volveré a escuchar unas cuantas veces más, mi canción de hoy! Un temazo lleno de clase, de sensibilidad y con calidad para dar y regalar, que cada vez que escucho, me hace temblar. Una delicia hecha canción. Simplemente brutal! Mi canción de hoy, sólo podía ser para ti! Gracias por todo Yuri! Espero volver a verte pronto, crack! ;)

Artista: Pájaro Sunrise

Pájaro Sunrise es un grupo liderado por Yuri Méndez. En sus inicios empezó siendo un dúo, formado por Yuri Méndez, y secundado por Pepe López . Amigos de toda la vida de su León natal. En 2006, publicaron Pájaro Sunrise. Pedazo álbum debut. Pepe López (batería, responsable de bajos, guitarras, teclados y programaciones) y Yuri Méndez (Voz y compositor además de los instrumentos que falten).Al proyecto se unió un tercer componente, amigo de ambos, Mario Delgado. En la grabación de su segundo LP,  Done / Undone (2009), Pájaro Sunrise se convirtió en un proyecto unipersonal de Yuri Méndez. Disco doble de 22 canciones grabadas en 2 cds: Done por todo lo que estaba llegando a su final; Undone por todas las posibilidades nuevas que surgían de ello. Buenísimo! Para la gira Yuri ha contado con unos musicazos (de formaciones como Amigos imaginarios y Barrunto bellota band), que han pasado a formar parte de este nuevo proyecto. Ellos son: Ester Rodríguez (vaya voz!), Jesús Montes, Sebastián Giudice, Iván Dominguez, Pedro Lópeh y Javier Jiménez. Acaban de publicar en 2011 su tercer álbum de estudio. Una joya de 8 canciones llamada Old Goodbyes... imprescindible!
.
Song for Evangeline

Working class common man slips down a hole and who’s to blame. If soon he’s forgotten and dries like the rain. But life always got a big smile for those who fall and are left behind. Never remembered, they never surrender, never die. Don’t cry for me Evangeline. Don’t be like those unholy queens. Don’t you cry, please, don't you cry. So fortune cookies would say that changes are coming and one of these days, blue would be blue and not just a shade of gray. So wipe your nose, dry your eyes. Let your fingers point to the sun. Blow out your sadness, darling, have your fun. And don’t cry for Evangeline. Don’t be like those unholy queens. Don’t you cry. Now don’t you cry. For love that is born. Someday has to die.


Traducción: Song for Evangeline

Un hombre común de clase obrera se escurre por un agujero y, ¿de quién es la culpa si pronto es olvidado y se desvanece como la lluvia? Pero la vida siempre tiene una gran sonrisa para aquellos que caen y se quedan atrás; nunca recordados, no se rinden jamás, jamás mueren. No llores por mí, Evangeline, no seas como esas reinas fingidas. No llores, por favor, no llores. Y resulta que las galletas de la fortuna decían que se aproximan cambios y que uno de estos días el azul sería azul y no simplemente un tono de gris. Así que suénate la nariz, sécate los ojos, deja que tus dedos apunten al sol, sopla sobre tu tristeza hasta que desaparezca y diviértete un poco, cariño. Y no llores por mí, Evangeline, no seas como esas reinas fingidas, no llores. No llores ahora, porque el amor que nace, debe morir un día.

Vídeo: Song for Evangeline - Pájaro Sunrise

23 de diciembre de 2011

Todos llevan disfraz - Alfredo González (con Fabián).

Me encanta el nuevo trabajo de "El flaco de Turón". Sí, señor discazo el que se ha marcado Don Alfredo González, para dejar buen sabor musical a este 2011 que nos deja. Sin duda, de lo mejorcito del año a nivel nacional. Dobleces, que así se llama su nuevo trabajo, está compuesto por 20 canciones, interpretadas en castellano y asturiano a partes iguales. Cuenta con colaboraciones de lujo en ambas lenguas, como la de Quique González (en asturiano) o el gran Fabián, en Todos llevan disfraz. Precisamente mi canción de hoy, es la colaboración con Fabi. La canción encargada de abrir el disco. Un temazo que ya conocía y que más de una vez he escuchado en directo, pero con la interpretación estelar del leonés, resulta si cabe, aún más bonita. Vaya dos cracks! Sin duda de lo mejor que uno se puede encontrar por las salas de este país (y no sólo musicalmente hablando). Felices fiestas, y a  disfrutar, que es lo que toca!! 8) Agur!

Artista: Alfredo González

Alfredo González es un cantautor, o escritor de servilltas (como él se describe), de Turón, Asturias. A diferencia de la mayoría de los cantautores, Alfredo es pianista. Tiene la carrera de piano, y además toca la guitarra. Hasta el momento a publicado cuatro álbumes. En 2003, lanzó su primer trabajo autoeditado por él mismo. Llevaba por título, La vida de alquiler. En 2008, lanzó su segundo álbum, Dudas y precipicios. Uno de los mejores álbumes del año. En enero de 2009 publicó "La nada y tu", su primer disco escrito íntegramente en llingua asturiana. Y ahora mismo está a punto de publicar su cuarto trabajo de estudio. Un discazo de 20 canciones, interpretadas en castellano y asturiano, a partes iguales. Durante estos años, ha ido adquiriendo gran madurez musical e interpretativa, que ha conseguido plasmar en su trabajo, y en sus directos. Sin duda Alfredo González se ha convertido en uno de los grandes del panorama nacional por méritos propios.

Todos llevan disfraz

Rompe todos los platos, ya no des marcha atrás. Sólo son dos disparos, quién te va a delatar. Tienes todas las bolas de este juego de azar. Cada vuelta de noria es tiempo por malgastar. Hoy te sientes tan sola...Todos llevan disfraz. En mitad de la historia ya estás viendo el final. Hay un tipo en la barra que te invita a bailar. Te lo tomas a broma por no echarte a llorar. Por la calle del medio no se puede pasar. Tras la lluvia los perros no saben regresar. Hoy te sientes tan sola...Todos llevan disfraz. En mitad de la historia ya estás viendo el final. Rompe todos los platos, de este juego de azar. No pretendas que nadie se proponga ayudar. No te sientas tan sola... Todos llevan disfraz. La mitad de la historia se parece al final.

Vídeo: Todos llevan disfraz - Alfredo González (live)

19 de diciembre de 2011

Al respirar - Vetusta Morla

Conciertaco de los buenos, buenos, el de este fin de semana en Madrid. Abría Amigos Imaginarios, presentando sus nuevas composiciones. Hay que ver lo buenos que son y qué pedazo trabajo están a punto de publicar. Eché de menos algún temón de sus discos anteriores, pero fue un lujo igualmente escuchar lo nuevo. (Lástima que la gente pasara de hacerlo y no callara. Qué poco respeto!) Y después Vetusta Morla. Lo de los chicos de Tres Cantos en directo, es para quitarse el sombrero. Brutal cómo suenan y lo que transmiten Pucho y compañía sobre el escenario. Pero el momento más especial de la noche, fue sin duda, cuando invitaron a Barrunto Bellota Band a interpretar Al respirar junto a ellos. Pedro y Javi, acordeón y violín en mano, respectivamente, añadieron un punto de calidad y belleza a ese temazo que deja sin aire. Mi canción de hoy es para ellos, para ese momentazo... Intenta no respirar. Grande! Agur 8)

Artista: Vetusta Morla


Vetusta Morla nace en Tres Cantos (Madrid) en el verano de 1998. En Enero de 2000 graba su primera maqueta "13 horas con Lucy" y es en Enero de 2005 cuando publican Mira, su primer Ep, autoproducido y autofinanciado. En 2008, publican su primer álbum de estudio, Un día en el mundo, pedazo Cd que me dejó con la boca abierta! Y es que aunque acaban de sacar su primer álbum, son casi ocho años caminando para conseguir que un combo clásico de rock no suene como tal, que los sonidos tengan pliegues ocultos por descubrir y que las palabras en castellano tengan poder para generar imágenes dentro de los esquemas del pop anglosajón. En Mayo de 2011 saldrá a la venta su esperadísimo próximo álbum llamado Mapas. Vetusta Morla: Pucho (voz), David García "El Indio" (batería y coros), Jorge González  (Percusión y programaciones), Álvaro B. Baglietto (bajo), Guillermo Galván (guitarras y coros) y Juanma Latorre (guitarras y teclados).

Al respirar

Te he dejado en el sillón, las pinturas y una historia en blanco. No hay principio ni final, sólo lo que quieras ir contando. Y al respirar, intenta ser quien ponga el aire, que al inhalar, te traiga el mundo de esta parte. Te he dejado en el sillón, las pinturas y una historia en blanco. Yo me marcho a otro lugar, puede que el viaje sea largo. La burbuja en que crecí, nos vendió comodidad y un nudo entre las manos. Yo escogí la ambigüedad, tú el fantasma y lo real, todo en el mismo barco. Y al respirar, propongo ser quien ponga el aire, que al inhalar, me traiga el mundo de esta parte. Y al respirar, tan fuerte que se rompa el aire, aunque esta vez, si no respiro es por no ahogarme. Intenta no respirar. Intenta no respirar. Y al respirar, propongo ser quien ponga el aire, que al inhalar, me traiga el mundo de esta parte. Y al respirar, tan fuerte que se rompa el aire, aunque esta vez, quizá será mejor marcharse. Intenta no respirar. Intenta no respirar

Vídeo: Al respirar - Vetusta Morla & Barrunto Bellota Band (live)

14 de diciembre de 2011

I don´t know - Lisa Hannigan

Hacía mucho, muchísimo tiempo que me apetecía poner algo de Lisa Hannigan en solitario. Y me encanta esta canción de su primer álbum, Sea Sew, que llevaba en borradores esperando desde hace muchísimo. Exactamente desde el día que descubrí el vídeo. Qué bien suena y qué fácil parece que es conseguir sonar así de bien, compartiendo un espacio tan pequeño! ;) Hoy rescato I don´t know de la oscura sala de espera, porque he vuelto a reencontrarme con este señor temón años después ( y de qué manera me ha dado!). Desde Irlanda llega mi canción de hoy, interpretada por una pedazo cantante que cada vez lo hace mejor! Agur 8)

Artista: Lisa Hannigan

Lisa Hannigan es una cantante irlandesa de indie folk, conocida por haber sido vocalista del gran Damien Rice. Hannigan comenzó a cantar como vocalista de Damien Rice a principios de 2001, en un concierto en el Temple Bar Music Centre en Dublín. Apareció en el álbum debut O, cantando en la mayoría de los temas. Solía acompañar a Rice en sus conciertos en vivo como vocalista, y ocasionalmente en guitarra eléctrica y bajo; incluso en un concierto (Festival de Glastonbury, 2003) tocó la batería en una canción. Más recientemente, Hannigan contribuyó con el álbum de Damien Rice 9, donde cantó en ese pedazo single que abre el álbum, "9 Crimes". Ha contribuido como vocalista en grabaciones de otros artistas, como el gran Glen Hansard de The Frames, Mic Christopher y Herbie Hancock.En septiembre de 2008, Hannigan publicó su primer LP en solitario, titulado Sea sew, el de mi canción de hoy! Tres años después, este 2011, acaba de lanzar su segundo álbum de estudio con un productor de lujo, Joe Henry! El álbum lleva por título Passenger y es más que recomendable.

I don't know what you smoke or what countries you've been to. If you speak any other languages other than your own. But I'd like to meet you. I don't know if you drive, if you love the ground beneath you. I don't know if you write letters, or panic on the phone. Still I'd like to call you all the same, if you want to, I am game. I don't know if you can swim, or if the sea has any draw for you. If you're better in the morning or when the sun goes down. I'd like to talk to you. I don't know if you can dance, if the thought ever occurred to you. If you eat what you've been given or push it round your plate. Still I'd like to cook for you all the same, I would want to, I am game. If you walk my way, and I could keep my head, we could creep away in the dark, or maybe not. We could shoot it down anyway. I don't know if you read novels or the magazines. If you love the hand that feeds you. I assume that your heart's been bruised. I know I'd like to know you. You don't know if I can draw at all or what records I am into. If I sleep like a spoon. or rarely at all, or maybe you would do? maybe you would do. If I walk your way. I will keep my head we will feel our way through the dark, though I don't know you. I think that I would do I don't fall easy at all.

Traducción: I don´t know

No sé qué fumas, ni en qué países has estado. Tampoco sé si hablas otros idiomas además del tuyo. Pero me gustaría conocerte. No sé si conduces, ni si amas la tierra en la creciste. No tengo ni idea de si escribes cartas, o si tienes pánico a llamar por teléfono. Pero igualmente me encantaría llamarte. Aunque claro siempre que tu quieras, yo me muero de ganas. No tengo ni idea si sabes nadar, ni si el mar significa algo para ti. Si te gusta más madrugar o trasnochar. Me gustaría hablar contigo. No sé si sabes bailar, o si alguna vez has pensado en aprender a hacerlo. No sé si te comes todo lo que hay en el plato, o eres de los que lo esparcen hacia los lados. Sea como fuere, me gustaría cocinar para ti. Pero siempre igual, se queda en un me gustaría. Si estuvieras a mi lado, aclararía mis ideas, podríamos alejarnos en la oscuridad, o tal vez no, pero podríamos intentarlo juntos de todos modos. No sé si lees novelas o revistas. Si amas a la mano que te da de comer. Entiendo que tu corazón ha sido maltratado. Sé que quiero conocerte. Tú no sabes si yo soy capaz de pintar, ni en cuántos discos he participado. Si duermo como un tronco, o lo hago con dificultad. Pero quizás te gustaría descubrirlo. Quizás te gustaría saberlo? Si decides continuar por tu camino, yo no perderé la cabeza. Seguiremos por nuestros caminos a pesar de la oscuridad, aunque seguiré sin conocerte. Creo que lo sobrellevaré, no soy de las que caen fácilmente.

Vídeo: I don´t know - Lisa Hannigan (live)

13 de diciembre de 2011

Julieta - Guille Dinnbier

Me contaba Guille Dinnbier, que hoy y mañana, estará por Madrid disfrutando de grandes conciertos. Disfrutando, porque será él esta vez quien se suba al escenario. Según me lo contaba, me vino a la cabeza de inmediato, Julieta, ese temazo suyo, que interpreta junto a Almudena Terrádez, y que habla de esos lugares a los que los cantautores acuden cuando van a tocar a Madrid. Libertad 8, es uno de los que cita la canción, y precisamente es donde ha tocado hoy, así que supongo que feliz. Mañana lo hará en Café Zanzibar, haya más o menos gente. Y añado la coletilla, porque tocará igual, pero sólo cobrará si en la sala hay 35 personas. A mi me parece muy triste. Quizás debería omitir esto, por ser práctica habitual y peaje que han de pagar los que empezando están, pero que coño, es lo que me parece. Mi canción de hoy es para la canción que abre Para no dormir, álbum debut de éste valenciano, que ojalá llene mañana. 8) Agur!

Artista: Guille Dinnbier

Guille Dinnbier es un joven cantautor valenciano, que recientemente publicó su primer álbum de estudio. El título elegido para su álbum debut, es Para no dormir, un  trabajo realizado con mimo, cuidado en sus letras, en sus arreglos y que cuenta con grandes colaboraciones como las de Alfredo González, Manolo Tarancón, o Vaivencida. Un trabajo más que interesante dedicado a la persona que siempre apostó por él y de la que ha tomado el apellido, su madre.

Julieta
Julieta me ha dicho que me va a llevar. Que conoce en Madrid un pequeño bar, dónde los cantautores van a cantar. Y no es casualidad, que esté en la calle Libertad. Julieta me ha dicho que me va a llevar. Que conoce también otro lugar, dónde los cantautores van a volar. Y no es casualidad, que tenga las alas del Buho Real. Ay mi Julieta  curvas de cubana. Cálida y sencilla y también amarga. Ay mi Julieta, quieres explicarme, que si tu no estás me vuelvo tan distante, me vuelvo tan distante. Julieta me ha dicho que me va a llevar. Que también ella quiere ir a recitar, todos los versos de los nuevos poetas. Y no es casualidad el nombre Julieta, una vez más. Ay mi Julieta  curvas de cubana. Cálida y sencilla y también amarga. Ay mi Julieta, quieres explicarme, que si tu no estás, me vuelvo tan distante, me vuelvo tan distante.

Vídeo: Julieta - Guille Dinnbier

7 de diciembre de 2011

Lonely soldier - Damien Rice

Ya de vuelta, la canción que más me apetece a estas horas, es un temazo de Damien Rice, que no he dejado de escuchar en el día de hoy. Un auténtico temazo que el Irlandés nunca incluyó en ninguno de sus dos álbumes de estudio, y que supongo tampoco incluirá en los venideros. Pero como digo, Lonely soldier, me parece una jodida maravilla. Sobre todo, en la versión que comparte con su ex-compañera de fatigas Lisa Hannigan (ya con dos discazos en solitario), y con toda una institución del folk irlandés como Mr. Christy Moore (que vaya voz). Tres irlandeses con clase a raudales, escupiendo arte! Cuánta calidad en mi canción de hoy. Cuánto talento Mr. Rice! Por cierto, Zorionak 8) Agur!


Artista : Damien Rice

Damien Rice es un pedazo músico, guitarrista y compositor Irlandés (Songwriter, Indie, folk). Originalmente Rice fue el cantante de una banda de rock, Juniper. En la víspera de la grabación de su primer álbum en 1999, a Rice no le gustó la dirección comercial que estaba tomando el disco, debido a la presión de la discográfica y decidió abandonar el grupo. Se trasladó a Italia, donde tocó la guitarra acústica, escribió canciones y recorrió medio Europa hasta que fue capaz de formar un grupo y tocar pequeños conciertos en Dublín. Rice grabó O en 2002, por el que ganó varios premios y sus canciones fueron escogidas para bandas sonoras de películas y de series de televisión. Una auténtica joya de disco, que no tiene desperdicio. Otros miembros del grupo son: Lisa Hannigan, como cantante y ocasionalmente toca guitarra y bajo(aunque a mediados de este año anunció su separación del grupo); Vyvienne Long, al Cello; el percusionista Tom Osander; y el bajista Shane Fitzsimons. Sus Álbumes: O (2002) y 9 (2007); y sus Eps : Live From The Union Chapel (2003); y B-Sides, no tienen desperdicio.
Lonely soldier

Lonely solider go home. Lonely, but never alone. Good eyes see nothing to shoot. Good feet feel good given up good boots. Ask your father how do ya fall. Ask your father how do ya fall. Like a leaf sitting on the ground. Good for nothing except kicking around. She died with her hand stretched out. She died with a hungry mouth. She died with a mind full of doubt (And a pulse of weakening). So may your river never dry. May your mouth never lie. May you be satisfied to never know why. Sometimes, someone just wants to die. Where'd you get those cuts in your hand. I thought I told you 'bout playing in the sand. There's always someone carelessly class. There's always questions no one asks. She died with her hand stretched out. She died with a hungry mouth. She died with a mind full of doubt (And a pulse of weakening). May your river never dry. May your mouth never lie. May you be satisfied to never know why. Sometimes, someone just wants to die. Lonely solider go home. Lonely, but never alone. Good eyes see nothing to shoot. Good feet feel good given up good boots.

Traducción: Lonelly soldier

Soldado solitario vuelve a casa. Solitario, pero nunca en soledad. Los mejores ojos son aquellos que al mirar no ven nada a lo que disparar. Los mejores pies, son los que se sienten bien, abandonando las botas. Pregunta a  tu padre cómo has caído. Pregunta a tu padre cómo has caído, como una hoja posándose sobre el suelo, bueno para nada, excepto para vagar. Ella murió con la mano extendida. Ella murió con muchas cosas que decir. Ella murió con infinitas dudas en su cabeza y con cero ganas de seguir dándole vueltas. Así que intenta que tu río nunca se seque. Intenta que tu boca nunca mienta. Así estarás siempre satisfecho, aunque no sepas muy bien por qué. De vez en cuando, alguien sólo desea morir ¿Dónde te hiciste esos cortes de la mano? Pensé que te lo había dicho ya. Jugando a peleas en la arena. Siempre hay alguien que deja tirado el vidrio. Siempre hay preguntas que nadie hace. Ella murió con la mano extendida. Ella murió con muchas cosas que quería decir. Ella murió con infinitas dudas en su cabeza y con cero ganas de seguir dándole vueltas. Intenta que tu río nunca se seque, Intenta que tu boca nunca mienta. Así estarás siempre satisfecho, aunque no sepas muy bien por qué. De vez en cuando, alguien sólo desea morir. Soldado solitario vuelve a casa. Solitario, pero nunca en soledad. Los mejores ojos son aquellos que al mirar no ven nada a lo que disparar. Los mejores pies, los que se sienten bien, abandonando las botas.

Vídeo: Lonely soldier - Damien Rice

30 de noviembre de 2011

Lucía - Joan Manuel Serrat

Lucía de Serrat! Ese debería ser el único comentario que hiciera hoy. Primero, porque mi canción de hoy, no necesita presentación. De sobra es conocido por todos este temón de Joan Manuel Serrat. Y segundo, porque la persona para la que va dedicada, sabe perfectamente por qué la pongo. Así que muchísimas felicidades! Zorionak. Así que seré breve, muy breve, y sólo diré eso... Lucía, de Serrat. 8)

Artista: Joan Manuel Serrat

Joan Manuel Serrat i Teresa, conocido también con los sobrenombres del Noi del Poble-sec y el Nano, es un cantautor, compositor, intérprete, músico y poeta catalán. Una de las figuras más destacadas de la canción moderna tanto en lengua española como catalana. Su obra tiene influencias de poetas, como Antonio Machado, Miguel Hernández, Rafael Alberti... Sin duda alguna uno de los grandes, de los más grandes de la música nacional, con más de 30 discos a sus espaldas. Un genio!

Lucía
Lucía by Joan Manuel Serrat on Grooveshark

Vuela esta canción para ti, Lucía, la más bella historia de amor que tuve y tendré. Es una carta de amor, que se lleva el viento pintado en mi voz, a ninguna parte, a ningún buzón. No hay nada más bello, que lo que nunca he tenido. Nada más amado, que lo que perdí. Perdóname si hoy busco en la arena, una luna llena que arañaba el mar. Si alguna vez fui un ave de paso, lo olvidé pa' anidar en tus brazos. Si alguna vez fui bello y fui bueno, fue enredado en tu cuello y tus senos. Si alguna vez fui sabio en amores, lo aprendí de tus labios cantores. Si alguna vez amé, si algún día, después de amar, amé, fue por tu amor, Lucía, Lucía. Tus recuerdos son cada día más dulces, el olvido sólo se llevó la mitad, y tu sombra aún se acuesta en mi cama con la oscuridad, entre mi almohada y mi soledad.

Vídeo: Lucía - Joan Manuel Serrat (directo)

28 de noviembre de 2011

El alce - McEnroe

Puede que mi canción de hoy sea un tanto triste, bueno, quizás demasiado. Pero a media noche de este helador lunes, me apetece especialmente. Además, qué coño, para qué engañarnos, las canciones tristes tienen un punto que me atraen especialmente! 8) El alce y su historia, lo hicieron desde la primera escucha. ¿Quizás por descubrirme McEnroe el motivo por el que embisten a los árboles? Quizás! Canción inmensa de mis vecinos Vizcaínos, perteneciente a su álbum Tú nunca morirás, para acabar el día. Agur! 8)

Artista: McEnroe

McEnroe es una banda  de grandes músicos, formada en Getxo, Vizcaya. Ricardo Lezón alma mater de la formación (voz y guitarra), junto con Gonzalo Eizaga; Jaime Guzmán (guitarra) y Eduardo Guzmán (batería), publicaron en 2002 su primer Ep y a partir de ahí comenzó su andadura. Un año después, en 2003 lanzaron su primer LP, El sur de mi vida. En 2008 publicó su segundo álbum de estudio, Mundo marino, aunque la mayoría de las canciones eran composiciones escritas años atrás. Un año después, en 2009, publican su tercer y último trabajo hasta el momento, Tú nunca morirás. El álbum de su consagración. Un disco muy trabajado, cuidado y delicado, pero con mucha calidad. 


El alce

Ahora que sé que hubo un día en que todo terminó, me pregunto dónde estaba, cuando él te tocó. ¿Pensaste en algún momento en lo que sentía yo? ¿Pensaste en algún momento en decirle que no? Y al despertarte, tal vez hubo un segundo de compasión para este imbécil, que escribía canciones de amor, en la servilleta de cafeterías desiertas. Con lo que yo soñaba, a otro se lo regalabas. Dicen los Indios, que el Alce nunca aprendió a llorar, por eso embiste a los árboles, para descargar toda la furia y la rabia que no le deja vivir. Toda la furia y la pena que no me deja olvidar. Si al despertarte, tal vez un segundo de compasión para este imbécil, que escriba canciones de amor en la servilleta de cafeterías desiertas. En lo que yo creía, era todo una mentira. El amor no existe, tú me lo destruiste.

Vídeo: El alce - McEnroe (directo)

27 de noviembre de 2011

While my guitar gently weeps - The Beatles

Hoy me apetece poner un señor temón del Señor Harrison. Posiblemente el Beatle menos reconocido y quizás muchas veces ninguneado, pero tan genial y con tanto talento como los otro 2 grandes de la formación. Mi canción de hoy, está compuesta e interpretada por George Harrison. En la versión audio, álbum Love, es la guitarra de George, la que suena de forma magistral, nada raro siendo él el guitarrista habitual de la banda... Pero lo digo porque en la versión original (album White), Mr. Harrison, pidió a su amigo "manolenta" Clapton, que fuera él quien grabase el tema con The Beatles, para conseguir así hacer llorar suavemente a la guitarra. Bueno que me no me enrollo más..., mejor callar y dejarse llevar con esta maravilla llamada While my guitar gently weeps. Zorionak Mila ;) Agur 8)


Artista: The Beatles
The Beatles fue un grupo pop-rock de Liverpool, quizás el más grande de la historia de la música. Comenzó en 1957 y se disolvió en abril de 1970. Los 4 genios que componían el grupo eran: John Winston Lennon (†1980), James Paul McCartney, George Harold Harrison († 2001) y Richard Starkey, (Ringo Starr). Es una de las bandas más exitosas y críticamente aclamadas de la historia de la música. Para mí los mejores. En el Reino Unido lanzaron más de 40 diferentes singles, álbumes y EPs que alcanzaron el número uno, y algo parecido sucedió en muchos otros países. Se estima que han vendido más de un billón de discos alrededor del planeta, el grupo que más discos ha vendido en la historia. John Lennon (voz, guitarra, bajo, slide, piano, armónica, melotrón, etc); Paul McCartney (voz, bajo, guitarra, piano, violin, ukelele, viola, batería, melotrón, etc); George Harrison (voz, guitarra, órgano, sitar, melotrón, slide, bajo, ukelele, requinto, sintetizador, armonio,etc); y Ringo Starr (voz, piano, batería y percusión). Álbumes: Please Please Me (1963); With The Beatles (1963); Meet The Beatles! (1964); A Hard Day's Night (1964); Beatles For Sale (1964); Help! (1965); Rubber Soul (1965); Revolver (1966); A Collection of Beatles' Oldies (But Goldies!) (1966); Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (1967); Magical Mystery Tour (1967); The Beatles (The White Album) (1968); Yellow Submarine (1969); Abbey Road (1969); Let It Be (1970) The Beatles 1962-1966 (Red Album) (1973); The Beatles 1967-1970 (Blue Album) (1973); The Beatles at the Hollywood Bowl (1977); The Beatles Past Masters, Volume 1 (1988); The Beatles Past Masters, Volume 2 (1988); Live at the BBC (1994); Anthology 1 (1995); Anthology 2 (1996); Anthology 3 (1996); Yellow Submarine Songtrack (1999); The Beatles One (2000); Let It Be... Naked (2003); The Capitol Albums 1 (2004); The Capitol Albums 2 (2006); Love (2006)...

While my guitar gently weeps
I look at you all see the love there that’s sleeping. While my guitar gently weeps. I look at the floor and i see it needs sweeping. Still my guitar gently weeps. I don’t know why nobody told you how to unfold your love. I don’t know how someone controlled you. They bought and sold you. I look at the world and i notice it’s turning. While my guitar gently weeps. With every mistake we must surely be learning. Still my guitar gently weeps. I don’t know how you were diverted. You were perverted too. I don’t know how you were inverted. No one alerted you. I look at you all see the love there that’s sleeping. While my guitar gently weeps. Look at you all…Still my guitar gently weeps. I look from the wings at the play you are staging. While my guitar gently weeps. As I’m sitting here doing nothing but ageing, Still my guitar gently weeps.

Traducción: While My Guitar Gently Weeps

Te miro y veo es que mi amor está allí durmiendo, mientras mi guitarra suavemente llora. Miro al suelo y veo que necesita ser barrido, y todavía mi guitarra suavemente llora. No sé por qué nadie te explicó cómo desplegar tu amor. No sé cómo alguien fue capaz de controlarte. Ellos te compraron y te vendieron. Miro al mundo y noto que está girando, mientras mi guitarra suavemente llora. Con cada error, seguramente estamos aprendiendo y mi guitarra suavemente sigue llorando. No sé cómo fuiste divertida, fuiste pervertida también. No sé cómo fuiste invertida, nadie te alteró. Te miro toda, veo al amor allí que está durmiendo. Mientras mi guitarra suavemente llora. Te miro y todo lo que veo es que mi amor está allí durmiendo, mientras mi guitarra suavemente llora. Miro desde las alas el juego que estás realizando, mientras mi guitarra suavemente llora. Como yo, sentado aquí, no haciendo nada, simplemente envejeciendo mientras mi guitarra sigue llorando suavemente.

Video: While my guitar gently weeps - George Harrison.

24 de noviembre de 2011

Concord country jubilee - Vic Chesnutt

Hoy necesito una canción especial así qeu mi canción de hoy va para un tío que merece toda mi admiración. Vic Chesnutt. A los 18 años quedó postrado en unas silla de ruedas, tras un accidente de tráfico, quedando además parcialmente paralizado, (incluidas las manos). Aún así, fue capaz de componer 15 álbumes de estudio (que se dice pronto), de grandísima calidad, con canciones tan geniales como Concord country jubilee, incluida en su penúltimo disco, At the cut, publicado el mismo año en que se quitó la vida. Lo que más me llama la atención, es la capacidad que tenía para componer, su sensibilidad, y sobre todo como se las ingeniaba para tocar el piano y la guitarra de esa forma, a pesar del dolor que sentía al hacerlo (dolor físico). Su voz desgarrada y sus letras son fiel reflejo del dolor que llevaba dentro. De hoy no pasa...Vic Chesnutt. Agur 8)

Artista: Vic Chesnutt

James Victor Chesnutt, más conocido como Vic Chesnutt, fue un gran cantante de folk norteamericano nacido en 1964, y se quitó la vida el día de Navidad de 2009. Se le considera uno de los exponentes más importantes del sonido contemporáneo estadounidense, pese haber sufrido un gravísimo accidente de coche a los 18 años de edad, que le dejó parcialmente paralizado, con un uso limitado de las manos (sin sentido en 3 dedos) y postrado en una silla de ruedas. Aún así, era capaz de tocar la guitarra y el piano de forma magistral y componer 15 álbumes de estudios de grandísima calidad. Todo un genio. Su primer álbum, Little, fue lanzado en 1990, pero su gran éxito comercial llegó con en 1996, cuando estrena Sweet Relief II: Gravity of the Situation, un álbum tributo en el que varios artistas cantan canciones compuestas por él (REM, Smashing Pumpkins, Madona, Joe Henry, Garbage...).

Concord country jubilee

I stumbled so innocently, over all the obscene boundaries. Still I might've procured the act of concord country jubilee, and the perfect order fill in the street. It is there I scraped it clean. I was stumbling in. It was gonna be hard to heal. Crowd browsed in, callous toward the injury, still I rode the kidney tray at the concord country jubilee. And the evidence is aimed on me. I screamed, and the girl, she kissed his tongue. He touched her stuffed meat. Her stuffed meat. Her stuffed meat


Traducción: Concord country jubilee

Caí inocentemente al sobrepasar los límites de la obscenidad. Todavía podría haber obtenido el acta de acuerdo anual estatal  y en perfecto estado estar en la calle. Es Ahí, donde yo me relamía, volviendo a caer de nuevo. Iba a ser difícil que volviera a cicatrizar. Buscando entre la multitud, insensible al dolor, todavía me dirigí hasta la celebración del aniversario de la concordia de mi país, a pesar de haberte puesto mi riñón en bandeja. Y todas las pruebas señalaban hacía mi. Yo grité y la chica, besó su lengua. Él le tocó su entrepierna, su carne caliente, su sexo.

Vídeo: Concord country jubilee - Vic Chesnutt

20 de noviembre de 2011

See the world - Gomez

Casi mejor apargar la tele, porque escuchar los cuentos que cuenta el teñido que cecea y las canciones que tararean en la calle Génova... no merece la pena. Mejor me dedico a escuchar buena música y actualizar con un temazo de Gomez. Una canción incluida en su álbum How we operate, que me persigue especialmente durante todo el fin de semana. Mi cancíon de hoy es un temazo plagado de esperanza y buen rollo. Escuchando See the world, me voy. Agur! ;)

Artista: Gomez

Gomez es una banda inglesa de indie rock, afincada en Southport. La misma está formada por Ian Ball (voz, guitarra), Paul "Blackie" Blackburn (bajo), Tom Gray (voces, guitarras, teclados), Ben Ottewell (voz, guitarra) y Olly Peacock (batería , sintetizadores, ordenadores). Gomez se distingue por ser tres de sus componentes los cantantes y cuatro los compositores, utilizando instrumentos tradicionales conjugados con electrónicos. Su sonido es muy versátil y se defiende en géneros tan dispares como el blues, indie, alternativo, rock, folk, psicodelia y experimentación. Su primer álbum vió la luz en 1998, Bring It On, con gran aceptación. Un año después publicaron su segundo trabajo, Liquid Skin. Tras la disolución de su sello discográfico y grandes dudas hacia donde lanzar su carrera, en 2002, publican In our gun. En 2004 llegó su cuarto álbum de estudio, Split the difference, seguido por How we operate dos años despúes, Cd que incluye mi canción de hoy. Ya en 2009 y tras lanzar Ian Ball en 2007 un disco en solitario (Who goes there), publican su penúltimo álbum hasta el momento, A new tide. Y este 2011 ha habido novedades, Ben Ottewell, lanzó disco en solitario, Shapes & Shadows y la banda publicó su séptimo trabajo de estudio, Whatever is on your mind.


See the world

Day to day, Where do you want to be? Cause now you're trying to pick a fight, with everyone you need. You seem like a soldier, who's lost his composure. You're wounded and playing a waiting game, in no-man's land no-one's to blame. See the world. Find an old fashioned girl, and when all's been said and done, It's the things that are given, not won are the things that you want. Empty handed, surrounded by a senseless scene with nothing of significance besides a shadow of a dream. You sound like an old joke. You're worn-out, a bit broke, and askin me time and time again. When the answer's still the same. See the world. Find an old fashioned girl, and when all's been said and done. It's the things that are given, not won are the things that you want. You've got a chance to put things right, so how's it going to be? Lay down your arms now and put us beyond doubt. So reach out it's not too far away. Don't mess around now, don't delay. See the world. Find an old fashioned girl and when all's been said and done. It's the things that are given, not won are the things that you want. The things that you want are given not won. The things that you want are given not won.

Traducción: See the world

Día tras día ¿A dónde quieres llegar? Por qué parece que sólo quieres discutir con todo aquel a quién necesitas. Pareces un soldado que ha perdido la batalla. Estás herido, jugando a ver qué pasa, en tierra de nadie y sin nadie a quien poder culpar. Busca a tu alrededor, encuentra a una chica de las de antes, y cuando todo se haya dicho y hecho, verás que las cosas que se dan y no las que se ganan, son las que realmente importan. Con las manos vacías, rodeado por un escenario sin sentido, sin mayor importancia que el leve recuerdo de un sueño. Suenas como un viejo chiste, desgastado y un tanto destrozado, que me pregunta una y otra vez lo mismo, siendo siempre la misma respuesta. Busca a tu alrededor, encuentra a una chica de las de antes, y cuando todo se haya dicho y hecho, verás que las cosas que se dan y no las que se ganan, son las que realmente importan. Tienes la oportunidad de hacer las cosas bien, así que ¿Cómo lo vas a hacer? Deja tus armas ahora y elimina cualquier tipo de duda. Llegará, no es imposible, no pierdas el tiempo, date prisa. Busca a tu alrededor, encuentra a una chica de las de antes, y cuando todo se haya dicho y hecho, verás que las cosas que se dan y no las que se ganan, son las que realmente importan.


Vídeo: See the world - Gomez

17 de noviembre de 2011

Runaway - The National

Llevo desde ayer enganchadísimo a una canción que no deja de sonar en bucle una y otra vez. Un temazo que siempre me ha encantado, de mis preferidas del High Violet, último álbum de Tha National. Un temón que produce en mí un efecto hipnótico, y a pesar de los cinco minutos y medio que dura, al acabar, el cuerpo me pide más, así que vuelta a empezar! Vuelta a escuchar esa triste historia pero con visos de esperanza. Mi canción de hoy es para Hugo, que a pesar de ser tranquila, parece que le gusta. Así que para ti Runaway. Agur ! 8)

Artista: The National

En 1999, Matt Berninger, Aaron Dessner, Bryce Dessner, Bryan Devendorf y su hermano Scott, 5 amigos procedentes de Ohio y asentados en Brooklyn, crean The National. Pronto comienzan a presentarse en directo hasta que, en octubre de 2001, graban su primer álbum, The National. El grupo comenzó a construir una fiel legión de seguidores mientras su pequeño universo musical se abría para dar con una amalgama de indie rock, country, pop y americana de lo más melódica y orquestada. Tras su álbum debút llegaron Sad Songs for Dirty Lover (2003), el EP Cherry Tree ( 2004) y dos grandes álbumes llamados Alligator (2005) y Boxer (2007). ‘Boxer’ supuso un ejercicio exquisito de orquestación, detalle y buen gusto, haciéndose, además, acompañar de algunos de los colaboradores más interesantes del panorama musical actual (Sufjan Stevens, Doveman o Marla Hansen). Este mismo 2010 acaban de publicar uno de los álbumes del año. High Violet. Un álbum que dará mucho que hablar.Son muchas las señas de identidad del sonido ‘The National’. Las sombrías letras de los temas de la banda, tal vez el eje central de su música, son responsabilidad de Berninger, acreedor de una fantástica y profunda voz que, inevitablemente, evoca a la del taciturno Stuart A. Staples (líder de Tindersticks).

Runaway

Theres no saving anything. Now we're swallowing the shine of the summer. There's no saving anything. How we swallow the sun. But I won't be no runaway, cause I won't run. No I wont be no runaway. What makes you think I'm enjoying being led to the flood? We got another thing coming undone and its taking us over. We don't bleed when we don't fight. Go ahead, go ahead. Throw your arms in the air tonight. We don't bleed when we don't fight. Go ahead, go ahead. Lose our shirts in the fire tonight. What makes you think I'm enjoying being led to the flood? We got another thing coming undone. But I won't be no runaway, cause i wont run. No I won't be no runaway, cause I won't run. No I won't be no runaway. But what makes you think im enjoying being led to the flood? We got another thing coming undone, and its taking us over. We don't bleed when we dont fight. Go ahead, go ahead. Throw your arms in the air tonight. We don't bleed, when we don't fight. Go ahead, go ahead. Lose our shirts in the fire tonight. What makes you think I'm enjoying being led to the flood? We got another thing coming undone. We got another thing coming undone and it's taking forever. I'll go braving everything with you swallowing the shine of the summer. I'll go braving everything through the shine of the sun. But I won't be no runaway cause I won't run. No I won't be no runaway, cause I won't run. No I won't be no runaway. What makes you think im enjoying being led to the flood? We got another thing coming undone, and its taking us over. We dont bleed and we dont fight. Go ahead, go ahead throw your arms in the air tonight. We dont bleed when we dont fight. Go ahead, go ahead. Lose our shirts in the fire tonight. What makes you think I'm enjoying being led to the flood? We got another thing coming undone. We got another thing coming undone, and its taking us over. And it's taking forever.

Traducción: Runaway

No tenemos nada ahorrado. Ahora sólo nos alimentamos de los rayos del sol. No tenemos nada en la reserva, y ¿Cómo sobrevivir con los rayos del sol? Pero no abandonaré, no huiré. No, no seré ningún  fugitivo. ¿Qué te hace pensar que disfruto estando al borde del precipicio? Tenemos mucho que hacer antes de venirnos abajo, así que es hora de que tomemos el relevo y nos cuidemos nosotros solos. No sangramos si no luchamos. Así que delante, vamos! Alzad los brazos esta noche. No sangraremos si no luchamos. Quitémonos las ataduras y lancemos nuestras camisas al fuego esta noche.¿Qué te hace pensar que disfruto estando al borde del precipicio? Tenemos mucho que hacer antes de venirnos abajo. Pero no abandonaré, no huiré. No, no seré ningún  fugitivo, porque no saldré huyendo. No, no abandonaré. ¿Qué te hace pensar que disfruto estando al borde del precipicio? Tenemos mucho que hacer antes de venirnos abajo, así que es hora de que tomemos el relevo y nos cuidemos nosotros mismos. No sangramos si no luchamos. Adelante, vamos! Alzad los brazos esta noche. No sangraremos si no luchamos. Quitémonos las ataduras y lancemos nuestras camisas al fuego esta noche.¿Qué te hace pensar que disfruto  al estar al borde del precipicio? Tenemos mucho que hacer antes de venirnos abajo, así que es hora de que tomemos el relevo y nos cuidemos nosotros mismos para siempre. Voy a hacer frente a todo junto a ti alimentado por los rayos de sol del verano. Voy a hacer frente a todo por el resplandor del sol. Pero no abandonaré, no huiré. No, no seré ningún  fugitivo, porque no saldré huyendo. No, no abandonaré. ¿Qué te hace pensar que disfruto  al estar al borde del precipicio? Tenemos mucho que hacer antes de venirnos abajo, así que es hora de que tomemos el relevo y nos cuidemos nosotros mismos. No sangramos si no luchamos. Adelante, vamos! Alzad los brazos esta noche. No sangraremos si no luchamos. Adelante, vamos! Quitémonos las ataduras y lancemos nuestras camisas al fuego esta noche.¿Qué te hace pensar que disfruto  al estar al borde del precipicio? Tenemos mucho que hacer antes de venirnos abajo, así que es hora de que tomemos el relevo y nos cuidemos nosotros mismos. Y es hora de hacerlo para siempre.

Vídeo: Runaway - The National (live)

15 de noviembre de 2011

Benvolgut - Manel

Mi canción de hoy es para un temazo de Manel. Y es que hoy el cuarteto catalán, caía por Donosti para ofrecernos un conciertazo de los buenos en el Victoria Eugenia. Así que la música de los de Barcelona, me ha acompañado durante todo el día, y todavía ahora, resuenan en mi cabeza sus canciones interpretadas en directo. No tenía muy claro con cúal actualizaría, pero finalmente lo haré con una de las que más me gustan de su último trabajo 10 milles per veure una bona armadura, que ha sonado especialmente bien en directo. Benvolgut. Agur! 8)

Artista: Manel

Manel es un grupo de música pop originario de Barcelona, que canta en catalán. Definen su estilo como pop, si bien en su música se perciben elementos propios de la música folk. En 2008 lanzaron su primer disco, bajo el título de Els millors professors europeus (Los mejores profesores europeos), que hace referencia a un verso de la canción Pla quinquennal. El álbum, fue bien valorado por la crítica especializada. En poco tiempo, Manel se convirtieron en un fenómeno sociológico en cataluña, erigiéndose en abanderados de un nueva hornada de grupos de pop en lengua catalana. En 2011, el cuarteto lanza al mercado su segundo trabajo con el título 10 milles per veure una bona armadura (10 millas para ver una buena armadura).En su primera semana alcanzó el número uno en la lista de ventas de discos en España, con más de 10 000 copias. El grupo está formado por: Arnau Vallvé(voz, batería, percusión y programaciones); Martí Maymó (voz, bajo, contrabajo, clarinete y flauta dulce); Roger Padilla (voz, guitarra, banjo, melódica, mandola, ukelele y programaciones); y Guillem Gisbert (voz principal, ukelele y guitarra).
Benvolgut
Benvolgut, permet-me suposar que, malgrat no haguem gaudit de presentació oficial, més o menys així com jo, estàs assabentat de la meva existència de les coses que faig. Benvolgut, jo ho reconec què hi faré, covard de mi no és que siguis cada tarda el meu tema preferit vostres són les promesesque ningú ja complirà vostres les nits que els telèfons no paraven de sonar. Però sí que et vaig veient en discos que al final no et vas endur i alguns, quina meravella! I alguns que mai tindràs prou lluny. Benvolgut, i en un somriure que fa sola caminant i en aquella foto antiga oblidada en un calaix... Heu parat una furgoneta aprofitant la vista privilegiada d’una ciutat. Tu assenyales l’absis romànic d’una catedral i sou joves i forts. I sentiu l’eternitat al vostre davant. I, benvolgut, ni sospiteu que gent com jo... estem esperant. I que simpàtics que se us veu! I quin mal devia fer i m’ho imagino, o ho intento i t’asseguro que comprenc que encara avui, sense remei, tot trontolli un segon quan un amic, amb bona fe, pronuncia el vostre nom. Però vull pensar que tot va bé i que no enyores aquells temps que, fins i tot en recordar no saps per què, però estàs content. i vas veient coses pel món que t’estan agradant tant. i agraeixes que entre els dos em féssiu créixer amagat. Amagat en mentidete en dubtes emprenyadors, en cada intuïció fugaç d’una vida millor. Amagat en “som molt joves per tenir res massa clar”. Amagat en “no sé què és però, nena, no puc respirar”. Ai, benvolgut, que estrany si un dia et van fer mal el meu amor, la meva sort. Les meves mans, o el meu dit resseguint-li la columna vertebral. Benvolgut, que ha arribat i es vol quedar. Ai aquests dits, no són senzills de gent com jo que estava esperant. Benvolgut, ho deixo aquí que sé que ets un home ocupat. Suposo que és moment d’acomiadar-me esperant, no haver-te emprenyat massa, no haver semblat un boig. Que la força ens acompanyi! Adéu, fins sempre, sort! Per si un dia ens creuem ja em disculpo, que em conec faré d’home seriós. Esperaré darrere dret mentre tu li fas brometa. “Veig que ara els busques alts”. Mentre tu et reivindiques com molt més elegant. Farem adéu i marxarem i ella em dirà que t’ha vist vell. i, pas a pas, ja estaràs tan lluny com el cretí que abans d’entrar a Història li tocava el cul arrambant-la contra els arbres del costat d’un institut. Ai, pobrets meus com s’haguessin espantat si entre els matolls sortim tu i jo dient “Ei!. Aquí els senyors estem esperant xicots aneu fent lloc que estem esperant...”


Traducción: Benvolgut

Estimado, permíteme que suponga, que a pesar de que no nos hayan presentado formalmente, más o menos, estás al corriente de mi existencia, y de las cosas que hago, como yo las sé de ti. Querido, lo reconozco. Qué le voy a hacer, soy un cobarde. No es que seas cada tarde mi tema de conversaciòn, pero tuyas son las promesas que nadie cumplirá. Y por ti, fueron aquellas noches en las que el teléfono no dejaba de sonar. Te veo en los discos que al final no te llevaste y algunos son una jodida maravilla! Otros, jamás estarán lo suficiente lejos. Te recuerdo con una sonrisa, la misma que ella dibuja mientras caminaba en soledad, en aquella vieja foto olvidada en el cajón. Habéis parado la furgoneta aprovechando la vista privilegiada a una ciudad.  Tú señalas el ábside románico de una catedral. Sois jóvenes y fuertes y sentís la eternidad ante vosotros. Pero querido, ni sospechas que gente como yo, te sigue esperando. Pero ¡qué majos se os ve! Y cuánto dolor sufriríais. Me lo puedo imaginar, lo intuyo. Pero te aseguro que entiendo que todavía hoy, todo se tambalee por unos segundos, sí algún amigo, de buena fe, pronuncia vuestro nombre. Quiero pensar que todo va bien y que no añoras aquellos tiempos. Que incluso al recordarlo, no sabes por qué, pero te pones contento. Descubres cosas por el mundo que te gustan tanto, que agradeces que entre los dos, me hicierais crecer escondido. Escondido en pequeñas mentiras, en molestas dudas, en cada intuición fugaz de una vida mejor. Escondido en "somos demasiado jóvenes para tener las cosas claras". Escondido en "no sé qué es pero, niña, no puedo respirar" Ay querido, qué extraño resulta cuando has sufrido. Mi amor, mi suerte, mis manos o mis dedos deslizándose por la columna vertebral. Deseo pensar que he llegado y me puedo quedar. Ay estos dedos, no resulta fácil cuando lo deseas tanto como yo. Querido, lo dejo aquí, pues sé que eres un hombre ocupado. Supongo que es momento de despedirme, esperando no haberte molestado demasiado. No haberte parecido una loca ¡Que la fuerza nos acompañe! ¡Adiós, hasta siempre, suerte! Por si algún día nos encontramos, me disculpo de antemano, pues me conozco y sé que me comportaré con frialdad. Me quedaré  en segundo plano, esperando inmóvil, mientras tú haces algún chiste fácil, tipo  "Veo que ahora los buscas altos", para reinvindicarte como mucho más elegante. Nos despediremos y nos iremos. Ella me dirá después, que te ha visto más mayor y, con cada paso, te estarás marchando tan lejos como el cretino que antes de entrar a clase de Historia, me tocaba el culo junto a los árboles pegados al instituto. Ay, pobrecitos míos, cómo se hubiesen asustado si de entre los matojos hubiéramos salido tú y yo diciendo "¡Eh! Aquí los señores estamos esperando. Chicos , hacednos un hueco, que seguimos esperando..."

Vídeo: Benvolgut - Manel

14 de noviembre de 2011

Canción de vuelta - Vetusta Morla

Canción de vuelta. Vuelta de un fin de semana de escapada, que siempre sienta especialmente bien, y uno consigue despejarse y olvidarse de la rutina diaria. Pero lo bueno acaba pronto y vuelve a ser lunes (de los gordos)! Así que ya es hora de intercambiar paisajes por palabras y ya es hora de replegar las alas rumbo a casa! 8)  Así que mi canción de hoy, es para ese temón de Vetusta Morla, incluida es su último álbum, Mapas, que ni sé la de veces que ha podido sonar en este viaje. Y es que la música de los de Tres Cantos, ha sido la banda sonora de este viaje. Un viaje corto pero intenso, con buena música y mejor compañía. 8) Para Esther. Gracias ;) Agur!

Artista: Vetusta Morla

Vetusta Morla nace en Tres Cantos (Madrid) en el verano de 1998. En Enero de 2000 graba su primera maqueta "13 horas con Lucy" y es en Enero de 2005 cuando publican Mira, su primer Ep, autoproducido y autofinanciado. En 2008, publican su primer álbum de estudio, Un día en el mundo, pedazo Cd que me dejó con la boca abierta! Y es que aunque acaban de sacar su primer álbum, son casi ocho años caminando para conseguir que un combo clásico de rock no suene como tal, que los sonidos tengan pliegues ocultos por descubrir y que las palabras en castellano tengan poder para generar imágenes dentro de los esquemas del pop anglosajón. En Mayo de 2011 saldrá a la venta su esperadísimo próximo álbum llamado Mapas. Vetusta Morla: Pucho (voz), David García "El Indio" (batería y coros), Jorge González (Percusión y programaciones), Álvaro B. Baglietto (bajo), Guillermo Galván (guitarras y coros) y Juanma Latorre (guitarras y teclados).

Canción de vuelta

He visto la tierra girar, cosida a los desiertos sin mitad. La sombra quebrada de un glaciar que tiembla como un crío frente al mar. Ya es hora de intercambiar paisajes por palabras. Ya es hora de replegar las alas rumbo a casa. He viajado a lomos de la lava de un volcán, esclavo de su urgencia y su velocidad. Haciendo de la música espejo de mi hogar, un manto en los delirios de un chaval. Ya es hora de intercambiar su fuego por palabras. Ya es hora de replegar las alas rumbo a casa. Ya es hora de intercambiar su fuego por palabras. Ya es hora de replegar las alas rumbo a casa.


Vídeo: Canción de vuelta -  Vetusta Morla (directo)

10 de noviembre de 2011

New Slang - The Shins

Si hace unos días dejaba un temazo de Colin Hay, que aparece en la banda sonora de la película Garden State, mi canción de hoy, va para otro temón que aparece en esa misma película. (Vaya pedazo banda sonora, por cierto). Hoy me quedo con una genial canción de The Shins. Una de las que más me gustan de los de Albulquerque (que como mola también el nombre de esa ciudad, jajaja). Perteneciente a Oh, inverted world, su primer álbum, la canción que habla de la ignoracia de la juventud; de el ser consciente de haberla perdido; de una declaración de amor con reproche en todo regla (Si lo hubiéramos intentado, seguro que hubiera ido bien y seríamos más felices). Ahí va, New Slang. 8) Agur!

Artista: The Shins

The Shins es una banda estadounidense de rock alternativo e indie rock, formada en 1997 en Albulquerque, Nuevo México. La formación está compuesta por James Mercer (compositor, guitarrista y letrista); Martin Crandallel (teclista); Jesse Sandoval (baterista) y Dave Hernández (bajista). Hasta el momento la banda ha publicado tres álbumes de estudio. El primer álbum de The Shins salió a la venta en 2001, Oh, Inverted World. En 2003, la banda lanzó su segundo álbum, Chutes Too Narrow. El tercer álbum fue, Wincing the Night Away, lanzado en  2007.

New Slang

Gold teeth and a curse for this town were all in my mouth. Only, i don't know how they got out, dear. Turn me back into the pet that i was when we met. I was happier then with no mind-set. And if you'd 'a took to me like a gull takes to the wind. Well, i'd 'a jumped from my tree, and i'd a danced like the king of the eyesores and the rest of our lives would 'a fared well. New slang when you notice the stripes, the dirt in your fries. Hope it's right when you die, old and bony. Dawn breaks like a bull through the hall, never should have called, but my head's to the wall and i'm lonely. And if you'd 'a took to me like a gull takes to the wind. Well, i'd 'a jumped from my tree and i'd a danced like the kind of the eyesores, and the rest of our lives would 'a fared well. God speed all the bakers at dawn may they all cut their thumbs, and bleed into their buns 'till they melt away. I'm looking in on the good life i might be doomed never to find. Without a trust or flaming fields am i too dumb to refine? And if you'd 'a took to me like Well i'd a danced like the queen of the eyesores and the rest of our lives would 'a fared well. 


Traducción: New Slang

Esbozo una gran sonrisa mientras maldigo esta ciudad, lo que no sé es porqué lo digo en voz alta. Vuelve a convertirme en la mascota que fuí cuando nos conocimos. Era más feliz entonces, cuando era más inocente. Y si te hubieras dejado llevar por mí, como las gaviotas lo hacen por el viento, habría saltado de mi árbol y me hubiera puesto a bailar, como el rey de los monstruos que soy. Y después de despedirnos, el resto de nuestras vidas, hubiera ido por el buen camino. Nueva jerga cuando te notes acosada, y enmierdada por lo que te rodea. Espero que te vaya bonito cuando mueras vieja y esquelética. El alba irrumpió cual toro que cruza el pasillo. Nunca debí haberte llamado. Ahora me siento sólo y castigado contra la pared. Y si te hubieras dejado llevar por mí, como las gaviotas lo hacen por el viento, habría saltado de mi árbol y me hubiera puesto a bailar, como el rey de los monstruos que soy. Y después de despedirnos, el resto de nuestras vidas hubiera ido por el buen camino. Ojalá que al alba todos los pasteleros se cortaran los pulgares y  su sangre fluyera sobre sus tartas hasta derretirse. Busco la buena vida, pero sólo la veo de reojo. Quizás esté condenado a no encontrarla jamás. Sin convicción, ni campos de petroleo ¿Seré tan tonto como para ponerme a refinar? Debería ser más listo y conformarme con menos. Si te hubieras dejado guiar por mi, hubiéramos bailado como reyes de monsturos y después, nuestras vidas hubieran ido por el buen camino.

Vídeo: New Slang - The Shins

8 de noviembre de 2011

Laredo - Band of Horses

Llevo medio día escuchando Band of Horses. El otro medio, el Duerme mamá, del anuncio de Ikea, en modo repeat! Si pusiera la canción que más veces he escuchado, debería poner la segunda. Pero casí que no. Mi canción de hoy va para una de las canciones del último álbum de los de Seatle, Infinite Arms. Y me quedo con una de las que más me gustan, Laredo. Creo que desde la primera vez que la escuché, me conquistaron las guitarras y la melodía de este temón!! Así que aquí la dejo, dedicada a Nate, que ayer cumplía un porrón de años! Tantos, que mejor ni decir cuántos! Zorionak, crack! 8) Agur

Artista: Band of Horses

Band of Horses es un grupo de indie rock, originarios de la ciudad de Seatle. El grupo fue creado en 2004, por Ben Bridwell (guitarra, voz) y Mat Brooke (guitarra). El grupo atrajo enseguida la atención de Sub Pop, después de haberle abierto conciertos para Iron & Wine en Seattle. Su primer álbum de larga duración, Everything all the Time fue grabado en el 2005 y lanzado en 2006. Mat Brooke dejó el grupo en 2006, debido al éxito de sus demás proyectos musicales. Y un año después, en 2007, publicaron su segundo LP, Cease to Being. En 2010 la banda publicó Infinite Arms. Además de Ben Bridwell, el resto de la banda son Creighton Barrett, Rob Hampton y Joe Arnone.

Laredo

Gonna take a trip to Laredo. Gonna take a dip in the lake. Oh, I'm at a crossroads with myself. I don't got no one else. And possibilities at the door. I won't be needing them anymore. Oh, is this the first time in your life? it's hard just to get by. But oh, my love, don't you even know? And oh, my love, are you really gone? Ooooh. And can you see the world through a window? Are you having troubles in droves? Oh, I think the worst thing I could do, is get back home to you. I put a bullet in my Kia Lorenzo. A kitchen knife up to my face. Throw me in the deep of Jenner Lake. Believe me when I say, that oh, my love, you don't even call. And oh, my love, is that you on the phone? Ooooh. And oh, my love, you don't even know. That oh, my love, are you really gone? Ooooh.

Traducción: Laredo

Voy a hacer un viaje a Laredo. Voy a pegarme un chapuzón en el lago. Y es que ahora mismo tengo un conflicto interno importante. No tengo a nadie más y tengo varias posibilidades frente a mi puerta. Ya no me necesitarán nunca más. Ay, es esta la primera vez en tu vida? Será duro salir adelante. Pero cariño, ¿Ni tan siquiera lo sabías? Y es que, ¿De verdad te has ido, cariño? Y ¿Puedes ver el mundo a través de una ventana? ¿Estás teniendo muchos problemas a la vez? Creo realmente, que lo peor que puedo hacer es volver a casa junto a ti. Metí una bala en mi Kia Lorenzo. Un cuchillo de cocina sobre mi cara. Empújame a las profundidades del lago Jenner. Créeme cuando digo que es mejor que ni siquiera me llames, mi amor. Y justó aparece tu llamada en mi teléfono. Y es que ni siquiera sabes, mi aamor,  que realmente ya te has ido?

Vídeo: Laredo - Band of horses

Visitas último mes

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Canciones Mi canción de hoy en Spotify 2011-2024

Estadísticas:

- Año 2011: 432.365 visitas.
- Año 2012: 451.868 visitas.
- Año 2013: 510.123 visitas.
- Año 2014: 522.416 visitas.
- Año 2015: 499.105 visitas.
- Año 2016: 616.183 visitas.
- Año 2017: 505.424 visitas.  
- Año 2018: 416.244 visitas. 
- Año 2019: 358.723 visitas.
- Año 2020: 409.042 visitas.
- Año 2021: 579.692 visitas.
- Año 2022: 365.831 visitas.
- Año 2023: 89.785 visitas hasta mayo.
--------------------------------------
TOTAL VISITAS 6.311.139 visitas.
--------------------------------------
Mayor número visitas mes: 83.073 visitas (Oct.21).

 

Mi canción de hoy

Mi canción de hoy
Dibujazos de illeR en dtos. colores

Regalazo pintado por illeR para el pequeño H