10 de julio de 2015

Benvolgut - Manel

Mi canción de hoy es para un temazo que me encanta de la formación catalana Manel. Ayer por la tarde, dando clases a un grupo de futuros cracks del mundo del baloncesto, había un tío atendiendo a mis magistrales explicaciones :p, jajaja, que era clavado a un componente de este grupo. Como que no quiere la cosa, le pregunté cómo se llamaba, y no, no era él. Pero me pasé toda la tarde tarareando para mis adentros Benvolgut.  Así que mi canción de hoy sólo podía ser para esta genial canión que abre su segundo álbum de estudio, 10 milles per veure una bona armadura. Una canción que ya mola mil, sin entender ni jota lo que dice su letra. Ahora, mola todavía mucho más, sabiendo que está cantada en tono irónico. El tema es una carta escrita por un hombre, al ex novio de su actual pareja. Vaya cracks. Mi canción de hoy lleva una dedicatoria especial, y no es para ese que se parecía tanto a Roger, sino para Txakitar, que hoy ha sido aitatxo por primera vez! Zorionak catacrak! ;) Agur!



Manel es un grupo de música pop originario de Barcelona, que canta en catalán. Definen su estilo como pop, si bien en su música se perciben elementos propios de la música folk. En 2008 lanzaron su primer disco, bajo el título de Els millors professors europeus (Los mejores profesores europeos), que hace referencia a un verso de la canción Pla quinquennal. El álbum, fue bien valorado por la crítica especializada. En poco tiempo, Manel se convirtieron en un fenómeno sociológico en cataluña, erigiéndose en abanderados de un nueva hornada de grupos de pop en lengua catalana. En 2011, el cuarteto lanza al mercado su segundo trabajo con el título 10 milles per veure una bona armadura (10 millas para ver una buena armadura). En su primera semana alcanzó el número uno en la lista de ventas de discos en España, con más de 10 000 copias. En 2013, acaban de lanzar su tercer trabajo al mercado, titulado Atletes, baixin de l'escenari., un álbum con sonido más eléctrico, sin perder su tono folk, que una vez más, ha vuelto a conseguir situarse en líder de ventas del país. El grupo está formado por: Arnau Vallvé(voz, batería, percusión y programaciones); Martí Maymó (voz, bajo, contrabajo, clarinete y flauta dulce); Roger Padilla (voz, guitarra, banjo, melódica, mandola, ukelele y programaciones); y Guillem Gisbert (voz principal, ukelele y guitarra).
. 
 
Benvolgut


Benvolgut, permet-me suposar que, malgrat no haguem gaudit de presentació oficial, més o menys així com jo, estàs assabentat de la meva existència de les coses que faig. Benvolgut, jo ho reconec què hi faré, covard de mi no és que siguis cada tarda el meu tema preferit vostres són les promesesque ningú ja complirà vostres les nits que els telèfons no paraven de sonar. Però sí que et vaig veient en discos que al final no et vas endur i alguns, quina meravella! I alguns que mai tindràs prou lluny. Benvolgut, i en un somriure que fa sola caminant i en aquella foto antiga oblidada en un calaix... Heu parat una furgoneta aprofitant la vista privilegiada d’una ciutat. Tu assenyales l’absis romànic d’una catedral i sou joves i forts. I sentiu l’eternitat al vostre davant. I, benvolgut, ni sospiteu que gent com jo... estem esperant. I que simpàtics que se us veu! I quin mal devia fer i m’ho imagino, o ho intento i t’asseguro que comprenc que encara avui, sense remei, tot trontolli un segon quan un amic, amb bona fe, pronuncia el vostre nom. Però vull pensar que tot va bé i que no enyores aquells temps que, fins i tot en recordar no saps per què, però estàs content. i vas veient coses pel món que t’estan agradant tant. i agraeixes que entre els dos em féssiu créixer amagat. Amagat en mentidete en dubtes emprenyadors, en cada intuïció fugaç d’una vida millor. Amagat en “som molt joves per tenir res massa clar”. Amagat en “no sé què és però, nena, no puc respirar”. Ai, benvolgut, que estrany si un dia et van fer mal el meu amor, la meva sort. Les meves mans, o el meu dit resseguint-li la columna vertebral. Benvolgut, que ha arribat i es vol quedar. Ai aquests dits, no són senzills de gent com jo que estava esperant. Benvolgut, ho deixo aquí que sé que ets un home ocupat. Suposo que és moment d’acomiadar-me esperant, no haver-te emprenyat massa, no haver semblat un boig. Que la força ens acompanyi! Adéu, fins sempre, sort! Per si un dia ens creuem ja em disculpo, que em conec faré d’home seriós. Esperaré darrere dret mentre tu li fas brometa. “Veig que ara els busques alts”. Mentre tu et reivindiques com molt més elegant. Farem adéu i marxarem i ella em dirà que t’ha vist vell. i, pas a pas, ja estaràs tan lluny com el cretí que abans d’entrar a Història li tocava el cul arrambant-la contra els arbres del costat d’un institut. Ai, pobrets meus com s’haguessin espantat si entre els matolls sortim tu i jo dient “Ei!. Aquí els senyors estem esperant xicots aneu fent lloc que estem esperant...”

Traducción: Benvolgut


Estimado, permíteme suponer que a pesar de que no hayamos disfrutado de una presentación oficial, más o menos, tú como yo, estarás enterado de mi existencia, y de las cosas que hago. Estimado, yo lo reconozco, ¡Qué le voy a hacer! Cobarde de mí. No es que seas cada tarde mi tema de conversación preferido. Vuestras son las promesas que ya nadie cumplirá. Vuestras las noches que los teléfonos no paraban de sonar. Pero si que te voy viendo en discos que al final no te llevaste y algunos, son una maravilla!, otros en cambio, nunca estarán lo suficientemente lejos. Estimado, una sonrisa asoma al ver aquella foto antigua olvidada en un cajón: Parasteis la furgoneta aprovechando una vista privilegiada de una ciudad. ¡Tú señalas el ábside románico de una catedral. Estabais entonces jóvenes y fuertes! ¡Y sentiais la eternidad delante vuestro! Pero estimado, ni sospecháis entonces que gente como yo estábamos esperando. Y qué simpáticos se os ve,  y qué sufrimiento debisteís pasar, ya me lo imagino – o al menos lo intento – y te aseguro que comprendo que todavía hoy, todo se tambalee durante unos segundos, cuando un amigo, de buena fe, pronuncia vuestros nombres. Pero quiero pensar, que todo te va bien y que no añoras aquellos tiempos pasasdos, pero que al recordar, sin saber por qué, te sientes contento. Y que vas disfrutando de las cosas nuevas que tanto te gustan, viajando por medio mundo. Y que agradeces, que entre los dos, me hicierais crecer escondido. Escondido entre pequeñas mentiras, entre dudas incoherentes, entre intuiciones fugaces de una vida mejor. Escondido en “somos muy jóvenes para tener nada demasiado claro”. Escondido en “no sé que es, pero, nena, no me deja respirar”. Ay, estimado! Qué extraño si un día te hicieron daño. Mi amor, mi suerte, mis manos ¡O mi dedo recorriendo su columna vertebral! ¡Estimado, que ha llegado y quiere quedarse! Ay estos dedos, no son sencillos, para gente como yo, que estaba esperando. Estimado, lo dejo aquí, que sé que eres un hombre ocupado. Supongo que es momento de despedirme, esperando no haberte incordiado demasiado, ni haber parecido un loco. ¡Que la fuerza nos acompañe! Adiós, hasta siempre, suerte! Por si un día nos cruzamos, me disculpo de antemano, que me conozco. Haré de hombre serio. Esperaré de pie, detrás de ella, mientras tú le haces bromitas. “Veo que ahora los buscas altos”, mientras tú te reivindicas como un tío mucho más elegante. Nos diremos adiós y nos marcharemos. Y ella, me dirá que te ha visto más viejo. Y paso a paso, estarás ya tan lejos, como aquel cretino que pasó a la historia, que le tocaba el culo, arrinconándola contra los árboles de al lado del instituto. Ay, pobrecitos míos, cómo os hubieseis asustado, si entre los matorrales, salimos tú y yo diciendo “Ey, aquí los señores, estamos esperando. Chicos, id haciendo sitio, que estamos esperando”.

Vídeos: Benvolgut - Manel

8 de julio de 2015

Funes - Ismael Clark

Hoy cumple años el genial cantante y compositor catalán, Ismael Clark. Así que sirva mi canción de hoy, como felicitación y homenaje hacia su obra, que no tiene desperdicio. Más que recomendable! Mi canción de hoy es para un temazo suyo que me encanta. Una joya llamada Funes. Un homenaje al cuento del genial  escritor argentino Jorge Luis Borges, Funes el memorioso.   Una metáfora sobre el insomnio. El protagonista sufre el síndrome del sabio. Si el sueño es un depurador de recuerdos, al no dormir, no se eliminan y Funes recuerda todo objeto, todo fenómeno, con todo tipo de detalles, una memoria prodigiosa que resulta ser una maldición. Esta historia llamó la atención Ismael Clark, y basándose en ella, compuso esta maravilla de canción, de la que Borges se sentiría más que orgulloso si levantara la cabeza. Incluida en su EP Let me introduce you to Ismael Clark, una oda al buen gusto. Zorionak Isamel, moltes felicitats! Agur ;)
 


Ismael Clark, es el seudónimo del cantante y compositor catalán, Ismael Inarejos. El que fuera ex líder de las extintas formaciones Gare o Mel, ha comenzado una nueva andadura en solitario, con un proyecto en inglés bajo el brazo, que rubrica bajo el nombre de Ismael Clark.  El singer songwriter catalán, se trasladó a Portsmouth, donde actualmente reside, y publicó un genial Ep titulado, Let me introduce you to Ismael Clark, producido por Lucho Torres. Cinco canciones sobresalientes, íntegramente interpretadas en inglés, con un marcado carácter pop/folk, que le han llevado a obtener el reconocimiento de los medios y numerosos premios en el país británico. En 2014 lanzaba su primer LP, Manoeuvres of a Romance. Diez canciones sobresalientes que van en la misma linea de su anterior trabajo. En la actualidad, 2015, acaba de lanzar con su nueva banda, un Ep de 4 canciones de calidad infinita, titulado Ismael Clark and the Cosmic Athletes. Chapeau por él!

Funes

A universe of memories, his angel, his enemy. His ultimate cause, oh! Poor troubled soul. The one and the only, the lucid and the lonely. Observer of the world, a multiform world. Love, he can’t get the hang of. God, means nothing at all. He’s doomed to remember every leaf of every branch of every tree. Each and every face of every man, and everytime they’ve crossed his mind. No-one has ever felt the heat and pressure of his reality, oh! If he’s got a dream It’s forgetting forever. A difference, a variance, of every memory, oh! Who will set him free… Love, he just can’t get the hang of. God, means nothing at all. He’s doomed to remember every breeze on every wave of every sea. Each and every stone in every land and everytime they’ve crossed his mind.

Traducción: Funes

Un universo de recuerdos. Su ángel, su enemigo. Su última causa. Ay! Pobre alma atormentada. El primero y el único, el lúcido y el solitario observador del mundo, de un mundo multiforme. Amor, no consigue acostumbrarse a él. Dios, realmente no le aporta nada. Está condenado a recordar cada hoja, de cada rama, de cada árbol. Y cada cara de cada hombre, cada vez que se han cruzado por su mente. Nunca nadie ha sentido el calor y la presión de su realidad. Si, él tiene un sueño, que no es otro que olvidar para siempre. Conseguir una diferencia, una variación de cada recuerdo. Ay, ¿Quién conseguirá liberarle? Amor, simplemente no consigue entenderlo. Dios, realmente no le aporta nada. Está condenado a recordar cada brisa de cada ola de cada mar. Todas y cada una de las piedras de cada lugar y cada vez que se han cruzado por su mente en el camino.
  

Vídeo: Funes - Ismael Clark

7 de julio de 2015

You and I - Wilco (& Feist)

Hay canciones que siempre están ahí, que aunque haya pasado una eternidad desde la última escucha, de pronto te sorprendes a ti mismo canturreando desde el punto de la mañana esa gran canción, sin tener muy claro el porqué. Supongo que por tenerlas archivadas en ese cajón llamado "temones" de la cabeza! Precisamente así estoy desde el punto de la mañana. He amanecido  cantando eso de ...  Oh I don't wanna know. Oh I don't wanna know. Oh I don't need to know everything about you ... Efectivamente, no es la primera vez que aparece por aquí You and I. Incluída en el último álbum de estudio de Wilco, The album. Un señor temón, que comparte la banda de Chicago con la genial singer songwriter canadiense, Feist, y que suena así de bien! Con ella me marcho en este día de San Fermín, que como cada año, vuelve a coincidir con el cumpleaños de Uxue, qué cosas! ;p Zorionak! ;) Agur!



Wilco es un aclamado grupo de rock estadounidense alternativo, conocido en sus inicios por sus raíces country, y que en la actualidad se ha consolidado como una de las referencias básicas de la escena alternativa norteamericana. Sus influencias vienen de artistas de la talla de John Cale, John Lennon, Neil Young, Brian Wilson o Miles Davis. El nombre de la banda viene de la abreviatura utilizada en el argot militar "We´ll accomplished", algo así como "Nosotros cumpliremos" en castellano. Jeff Tweedy, es el principal compositor y cantante de la banda. Formó Wilco con los restantes miembros de su ex grupo Uncle Tupelo: John Stirratt (bajista), Ken Coomer (batería) y el violinista Max Johnston. Actualmente componen el grupo Jeff Tweedy, John Stirratt, Nels Cline, Glenn Kotche, Pat Sansone y Mikael Jorgensen. Álbumes: A.M. (1995); Being There (1996); Summerteeth (1999); Yankee Hotel Foxtrot (2002); A Ghost is Born (2004); (2005); Kicking Television Live in ChicagoSky blue sky (2007), The album (2009) y The whole love (2011).

You and I  (Wilco + Feist)


You and I, We might be strangers, however close we get sometimes. Its like we never met, but you and I, I think we can take it, all the good with the bad. Make something that no one else has, But you and I. You and I, me and you, What can we do when the words we use sometimes are misconstrued. Well I won't guess, whats coming next. I can't ever tell you're the deepest well, I've ever fallen into. Oh I don't wanna know. Oh I don't wanna know. Oh I don't need to know everything about you. Oh I don't wanna know, and you don't need to know that much about me. You and I, we might be strangers. However close we get sometimes. Its like we never met, but you and I, I think we can take it. All the good with the bad. Make something that no one else has, ButYou and I. You and I. You and I. You and I. You and I. You and I.


Traducción: You and I

Puede que tú y yo seamos desconocidos, aunque alguna vez estemos juntos. Es como si nunca nos hubieramos conocido. Pero creo que tú y yo podemos soportarlo. Con todo lo bueno y lo malo, podemos hacer algo que nadie más ha conseguido jamás, porque tú y yo, tú y yo... Yo y tú, ¿Qué podemos hacer cuando las palabras que utilizamos son malinterpretadas? Ya ves, yo no pretendo entender cómo continuará. Nunca diré eso de que eres el pozo más profundo en el que jamás haya caído. Sabes, no quiero saber. No, yo no quiero saber, no lo necesito, porque todo me acerca a ti, y no quiero saber, ni tú necesitas saber nada más sobre mi. Porque puede que tú y yo seamos desconocidos, y aunque alguna vez estemos juntos, es como si nunca nos hubiéramos conocido. Pero creo que tú y yo podemos soportarlo. Con todo lo bueno y lo malo, podemos hacer algo solos tú y yo, tú y yo...


Vídeo: You and I - Wilco & Feist (live)

2 de julio de 2015

Beggar / Lover - Pajaro Sunrise

Con la llegada del verano, del calor y del buen tiempo, siempre es un lujazo recrearse con los temones que nos ha regalado Yuri Méndez a lo largo de estos muchos años, en su ya extensa discografía. Hoy me apetece disfrutar de un señor temón que siempre aparece en cualquier selección que uno haga de Pájaro Sunrise. Una gran canción que me pone de buen humor y me saca una gran sonrisa cada vez que la escucho. Fue incluida en su segundo álbum de estudio, Done/ Undone. Cayó por aquí, hace ya algunos años (dos de abril de 2009.. anda que no ha llovido desde entonces), así que ya va siendo hora de volver a disfrutar de Beggar / Lover. Como va siendo hora igualmente de volver a disfrutar del directo de Yuri, Javi y compañía por Donosti... Así que habrá que ponerse en marcha... Casi viernes  ;) Agur!



Pájaro Sunrise es un grupo liderado por Yuri Méndez. En sus inicios empezó siendo un dúo, formado por Yuri Méndez, y secundado por Pepe López . Amigos de toda la vida de su León natal. En 2006, publicaron Pájaro Sunrise. Pedazo álbum debut. Pepe López (batería, responsable de bajos, guitarras, teclados y programaciones) y Yuri Méndez (Voz y compositor además de los instrumentos que falten). Al proyecto se unió un tercer componente, amigo de ambos, Mario Delgado. Durante la grabación de su segundo LP,  Done / Undone (2009), la formación se deshizo, convirtiéndose Pájaro Sunrise, en un proyecto unipersonal de Yuri Méndez. Disco doble de 22 canciones grabadas en 2 cds: Done por todo lo que estaba llegando a su final; Undone por todas las posibilidades nuevas que surgían de ello. Buenísimo. Discazo más que recomendable! Para la gira Yuri contó con unos musicazos de distintas formaciones (Amigos imaginarios, Barrunto Bellota Band...), que pasaron a formar parte de este nuevo proyecto. Ester Rodríguez (vaya voz! Coros, Guitarra, Silófono), Jesús Montes (Bajo), Sebastián Giudice (Batería), Pedro Lópeh (acordeón) y Javier Jiménez (violín). Junto a ellos, publicaron en 2011 su tercer álbum de estudio. Una joya de 8 canciones llamada Old Goodbyes... imprescindible, como el resto de su discografía! A finales de 2011, Pájaro Sunrise, decidía poner punto y final a su andadura. Tras un parón de más de un año y medio, Yuri Méndez decidió volver a la carga, retomando su actividad y grabando un nuevo LP de 13 canciones, que hoy 21 de Octubre ha visto la luz, y que llevará por nombre Kulturkatzenjammer. Discazooo!
.
Beggar/Lover



Every fool that falls slightly faster than the apple on the master quietly napping by a tree. And every time he falls, he finds some reason, some disgraceful mechanism, to get up and fall again. Then he will say: I´m not going home, today might be the day. I´m coming to the end of something yet it´s early to let go now the beggar and the lover are smiling to one another like they never did before. With every winter gone, i write a letter and if I was to live forever, I would do it all the same. It is addressed to some fool in the future. One that´s older and much looser just in case he will forget he used to say: I´m not going home, today might be the day, I´m coming to the end of something. Yet it´s early to let go now the beggar and the lover are smiling to one another and saying to themselves we´re not going home, today might be the day. We´re coming to the end of something. Yet it´s early to let go now the beggar and the lover are smiling to one another and singing to themselves.

Traducción: Beggar / Lover

Todos los tontos que caen lentamente, lo hacen más rápido que la manzana que cayó sobre el maestro que descansaba tranquilo bajo el árbol. Y cada vez que él cae, encuentra algún motivo, alguna vergonzosa excusa, para volver a levantarse nuevamente para volver a caer, y entonces dirá: No me voy a casa, porque puede que hoy sea mi día. Estoy llegando al final de algo. Todavía es pronto para abandonar, ahora que el mendigo y el amante se sonríen mutuamente como nunca antes lo hicieron. Cuando termina cada invierno, escribo una carta. Y si viviera para siempre, lo seguiría haciendo. Irían dirigidas a ese mismo idiota, pero en el futuro. A ese ya más mayor, que continuará siendo todavía el mismo perdedor, por si hubiese olvidado lo que solía decir: No me marcho a casa, puede que hoy sea mi día. Estoy llegando al final de algo. Todavía es pronto para abandonar, ahora que el mendigo y el amante se sonríen mutuamente y cantan.

Vídeo: Beggar / Lover - Pajaro Sunrise

Visitas último mes

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Canciones Mi canción de hoy en Spotify 2011-2024

Estadísticas:

- Año 2011: 432.365 visitas.
- Año 2012: 451.868 visitas.
- Año 2013: 510.123 visitas.
- Año 2014: 522.416 visitas.
- Año 2015: 499.105 visitas.
- Año 2016: 616.183 visitas.
- Año 2017: 505.424 visitas.  
- Año 2018: 416.244 visitas. 
- Año 2019: 358.723 visitas.
- Año 2020: 409.042 visitas.
- Año 2021: 579.692 visitas.
- Año 2022: 365.831 visitas.
- Año 2023: 89.785 visitas hasta mayo.
--------------------------------------
TOTAL VISITAS 6.311.139 visitas.
--------------------------------------
Mayor número visitas mes: 83.073 visitas (Oct.21).

 

Mi canción de hoy

Mi canción de hoy
Dibujazos de illeR en dtos. colores

Regalazo pintado por illeR para el pequeño H